Gubernator generalny Tajwanu

Generalny gubernator Tajwanu, Taiwan Sōtokufu (jap. 臺灣總督) – najwyższy przedstawiciel władz Cesarstwa Japonii na Tajwanie, w okresie, gdy wyspa była japońską kolonią (1895–1945).

Z 19 japońskich gubernatorów generalnych pierwszych siedmiu było wojskowymi, następnych dziewięciu (w latach 1919–1937) – cywilami, a po wybuchu II wojny chińsko-japońskiej i związanej z tym militaryzacji wyspy, ostatnich trzech ponownie wywodziło się z kręgów wojskowych. Gubernator był szefem administracji na wyspie, wydawał rozkazy lokalnym siłom zbrojnym, kształtował politykę kolonialną na wyspie i miał prawo wydawać zarządzenia, które miały równą moc, co prawa wydawane w metropolii^[1]. Na mocy tzw. zarządzenia nr 63, miał zarówno możliwość stanowienia prawa dla wyspy, bez konieczności jego akceptacji przez stolicę, jak i jego egzekucji. To połączenie władzy ustawodawczej i wykonawczej naruszało prerogatywy Zgromadzenia Narodowego, dlatego gubernator musiał corocznie zwracać się o przedłużenie tych uprawnień (w 1920 przedłużono mu je bezterminowo)^[2].